συμπολυδεσμικός

-ή, -ό, Ν

βιολ. (σχετικά με λέπια) αυτός που αυξάνεται με παράθεση προς τις παρυφές και ο οποίος σχηματίζεται από συγχωνευμένα οστέϊνα δόντια καλυμμένα με ένα συνεχές στρώμα οδοντίνης.